یکشنبه, ۹ اردیبهشت ۱۴۰۳ / ۰۴:۳۲:۱۰
پروفسور ابراهیم اسرافیلیان نجف آبادی یکی از چهره های ماندگار و از مشاهیر شهرستان نجف آباد است. که در سال های ۱۹۹۷ و ۱۹۹۸ میلادی به عنوان مرد علمی جهان در رشته ریاضی برگزیده شد. ابراهیم اسرافیلیان متولد سوم تیر ماه سال ۱۳۱۴ بود و در بیست و سوم آذر ماه سال ۱۳۹۵ در نجف […]
پروفسور ابراهیم اسرافیلیان نجف آبادی یکی از چهره های ماندگار و از مشاهیر شهرستان نجف آباد است. که در سال های ۱۹۹۷ و ۱۹۹۸ میلادی به عنوان مرد علمی جهان در رشته ریاضی برگزیده شد.
ابراهیم اسرافیلیان متولد سوم تیر ماه سال ۱۳۱۴ بود و در بیست و سوم آذر ماه سال ۱۳۹۵ در نجف آباد به دیار باقی شتافت.
و گلزار شهدای نجف آباد به خاک سپرده شد.
پروفسور ابراهیم اسرافیلیان نماینده دوره دوم مجلس شورای اسلامی،رئیس سابق دانشگاه های علم و صنعت ایران و دانشگاه تربیت معلم تهران بودند. پروفسور ابراهیم اسرافیلیان از دوستان و هم فکران دکتر حسن آیت بود. و از پایه گذاران انقلاب فرهنگی ایران به شمار می آید.
استاد اسرافیلیان در زمان انقلاب فرهنگی رئیس دانشگاه علم و صنعت ایران بود.۵۵به شدت مخالف ورود نیروهای چپ به نیروهای اسلامی بود و بعد از وقوع انقلاب فرهنگی به عنوان نماینده جامعه مدرسین حوزه علمیه قم برای ارتباط با شورای عالی انقلاب فرهنگی انتخاب شد و در ادامه به عضویت کمیته گزینش استاد و دانشجو در آمد.
در سال ۱۳۱۴ هجری شمسی در نجف آباد به دنیا آمدم. دارای مدرک دکترای ریاضی گرایش هندسه و دیفرانسیل از دانشگاه سوتمیتون انگلستان و استاد( بازنشته) و عضو هیات علمی دانشگاه علم و صنعت ایران می باشم.
پدرم فردی عارف و به حرفه نجاری اشتغال داشتند. و مادرم خانه دار بودند. پدر بزرگ پدری ام به نام حسین علی ، او نیز به کار نجاری اشتغال داشت. به طوری که در کنار این شغل به شاعری علاقه داشتند. و سروده و شعرهایی نیز داشتند. که به چاپ نرسیده است. البته به صورت پراکنده بعضی قطعه های آن در نشریات و جاهای مختلف به چاپ رسیده است.
اما دوران کودکی من در فقر و نداری و رنج گذشت. در خانواده ایی پرجمعیت و که از نظر جایگاه اجتماعی و شرایط زندگی در یک خانواده نجار و در شرایط اقتصادی متوسط رو به پایین به دنیا آمدم. سه خواهر و سه برادر که با پدر و مادرم یک خانواده ۹ نفره بودیم. و در یک اتاق زندگی می کردیم. در دوران تحصیل به دلیل شرایط اقتصادی نا مطلوب، ناچار به اشتغال در شغل های مختلف بودم.
و تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در نجف آباد و سپس در دانش سرای مقدماتی اصفهان در سال ۱۳۳۵ تحصیلات را گذراندم. دیپلم ریاضی را از مدرسه ادب ( دبیرستان ادب ) اصفهان در سال ۱۳۳۶ دریافت نمودم. پس از ان در کنکور شرکت کردم. و در دو رشته کارشناسی ادبیات فارسی و فلسفه و کارشناسی ریاضی و به تحصیل پرداختم. و در سال ۱۳۳۹ فارغ التحصیل شدم. از سال ۱۳۴۵ تا ۱۳۴۷ دوره مدرسی عالی را نیز به پایان رساندم.
در این سال ها در کنار تحصیل به شغل های مختلفی مانند شاگردی در آهنگری، پارچه بافی ، سنگ تراشی ، بنایی ، قنادی ، نجاری و غیره مشغول بودم. در سال های ۱۳۴۷ تا ۱۳۷۸ در دانشگاه اصفهان مشغول به تدریس بودم. پیش از انقلاب به علت فعالیت های سیاسی ابتدا به اهواز و سپس به تهران مجبور به نقل مکان شدم.
به طوری که در آخر به عنوان عنصر نا مطلوب و ضد رژیم شاهنشاهی و محرک دانشجویان شناخته و اخراج شدم. سال ۱۳۵۳ زمانی کیه در انگلستان تحصیل می کردم. مرحوم آیت الله سید صادق لواسانی یکی از اعلامیه های امام خمینی را با پیامی مبنی بر اینکه در ایران تکثیر و پخش اعلامیه های امام بسیار مشکل است. به من داد و از من خواست آنها را تکثیر کنم. و در مراسم حج بین حاجیان توزیع کنم.
این مسئولیت را پذیرفتم و هزار نسخه از آنها را کپی کردم. و در دور کلاه سرم مخفی کردم. و راهی مکه مکرمه شدم. وقتی به شهر جده در عربستان رسیدم. اعلامیه ها را از من گرفتند. و قصد داشتن که من را تحویل ساواک دهند. اما به طور معجزه آسایی نجات پیدا کردم ولی همه اعلامیه ها از بین رفت.
از دوستان نزدیک و هم فکر من شهید دکتر سید حسن آیت ، شهید محمد منتظری ، شهید سرهنگ نامجو و شهید کلاهدوز بودند.
وی ۶ کتاب تالیفی و بیشتر از ۵۷ مقاله در مجلات معتبر داخلی و خارجی را ثبت کرده است.
این مطلب در هفته نامه دیباگران شماره هشتاد و دوم به چاپ رسیده است.
