چه سنی برای شروع آموزش زبان انگلیسی مناسب است؟ روع آموزش زبان انگلیسی ممکن است از سنین مختلف آغاز شود، اما اکثراً در سنین زیرین بهترین نتایج به دست میآید. در ادامه، به چند مرحله سنی مختلف برای شروع آموزش زبان انگلیسی اشاره میکنم: از نوزادی تا پیشدبستانی (۰-۵ سال): در این مرحله، کودکان به […]
روع آموزش زبان انگلیسی ممکن است از سنین مختلف آغاز شود، اما اکثراً در سنین زیرین بهترین نتایج به دست میآید. در ادامه، به چند مرحله سنی مختلف برای شروع آموزش زبان انگلیسی اشاره میکنم:
از نوزادی تا پیشدبستانی (۰-۵ سال): در این مرحله، کودکان به طور طبیعی درگیر یادگیری زبانها هستند و قادر به یادگیری چندین زبان به طور همزمان هستند. بنابراین، میتوان از این دوره برای معرفی انگلیسی به عنوان یکی از زبانهایی که دانشجویان آینده ممکن است نیاز داشته باشند، بهره برد.
پیشدبستانی تا ابتدای دبستان (۵-۱۰ سال): در این مرحله، کودکان قدرت یادگیری زبانها همچنان بالاست. آموزش بازیها، ترانهها، داستانهای کوتاه و ویدئوهای آموزشی میتواند روشهای مؤثری برای یادگیری انگلیسی باشد.
در دوره مدرسه (۱۰-۱۸ سال): این دوره میتواند زمانی مناسب برای یادگیری جدیتر زبان انگلیسی باشد. در مدارس، برنامههای آموزشی استاندارد انگلیسی وجود دارد و دانشجویان میتوانند توسط معلمان مجرب و منابع درسی مناسب به یادگیری زبان بپردازند.
در دوره دانشگاه و بعد از آن: مرحله دانشگاه نیز فرصت خوبی برای پیشرفت در یادگیری زبان انگلیسی میباشد، به ویژه اگر درسها به زبان انگلیسی تدریس شود یا مطالب علمی و تخصصی به این زبان مطالعه شود. همچنین، در دوره بعد از دانشگاه میتوان با استفاده از کلاسهای زبان و منابع آموزشی مختلف، مهارتهای زبانی را بهبود بخشید.
به طور کلی، شروع یادگیری زبان انگلیسی در سنین پایینتر به دلیل قدرت ذهنی بالا و قابلیتهای یادگیری بالاتر کودکان، میتواند به نتایج مثبتتری منجر شود. اما حتی در سنین بالاتر نیز امکان یادگیری زبان انگلیسی وجود دارد و افراد میتوانند با تلاش و تمرین مداوم مهارتهای زبانی خود را بهبود دهند.
خیر، یادگیری زبان انگلیسی در سنین کودکی به طور عمومی اختلالی در یادگیری زبان مادری ایجاد نمیکند. در واقع، تحقیقات نشان میدهند که کودکان که به زبانهای مختلف آشنا هستند، تواناییهای زبانی بهتری پیدا میکنند.
در دوران کودکی، مغز افراد قادر به یادگیری چندین زبان به طور همزمان است و این توانایی به عنوان “زبانآمیزی همزمان” شناخته میشود. برای بیشتر کودکان، یادگیری زبان انگلیسی به عنوان زبان دوم نه تنها به آسیبزدایی از زبان مادری کمک نمیکند، بلکه ممکن است تاثیر مثبتی روی تواناییهای ذهنی، مهارتهای اجتماعی و بازیهای ذهنی داشته باشد.
در حقیقت، یادگیری زبان دوم میتواند تنوع زبانی و ذهنی را افزایش دهد و کودکان را در مسیری قرار دهد که به آنها اجازه میدهد در محیطهای چندزبانه به خوبی عمل کنند. این ممکن است به کودکان کمک کند تا در جوامع مختلف بهتر و موثرتر ارتباط برقرار کنند.
به هر حال، مهم است که یادگیری زبانها به تعادلی انجام شود و زبان مادری نیز به دلیل اهمیت آن در ارتباطات روزمره حفظ شود.
حسین بارانی
از سایت موسسه فرهنگی هنری فرهنگ سازان معاصر دیدن کنید
متن خبر را در هفته نامه دیباگران به صورت چاپ شده مشاهده کنید.