امید

بزرگنمایی تصویر

هر روز که چشمانت را باز می کنی زندگی جدیدی را شروع می کنی گذشته را پشت سر می گذاری و آینده را شروع می کنی.

زندگی روهای مختلف خود را به گونه های مختلفی به  ما نشان می دهد که ما آنها را به اسم های (درد ، خوشحالی ،موفقیت، عشق و….) می شناسیم.

در هنگام درد گله مندیم و در هنگام شادی فراموشی می گیریم که این خوشحالی را همان خدایی به ما داده که تا چند روز پیش، از او گله مند بودیم و گمان می کردیم که حواسش به ما نیست و تو را فراموش کرده آری انسان عجیب ترین خلقت خدا است فقط بلد است که شکایت کند و موقع خوشحالی هایش خدا را زکل فراموش می کند.

نکته دیگری که قابله بحث است شکست های ماست می شکنیم ، زمین می خوریم و…. ، چشمانمان را بر روی جهان می بندیم در خلوت خود می نشینیم و فکر می کنیم که از بین تمامی مردم جهان بیچاره ترینیم اما نمی دانیم که شکست برای هر موفقیت الزامی است و اگر شکست نخوریم موفق نخواهیم شد در واقع شکست پلی به سوی موفقیت است به شرطی که ما شکست مان را پشت سر بگذاریم ، درس بگیریم و بلند شویم.

در زندگی خود تنها به سه چیز اعتقاد دارم

خدا _باور _امید

یکی از پنجشنبه های سال  ۱۴۰۰ اخرای کلاس بود استاد درس را متوقف کرد و شروع کرد به صحبت کردن  اخرین حرفی که زد رو هرگز از خاطر نمی برم  و اون از این قرار بود “وقتی رفتید خونه فقط فکر کنید درس و کار رو رها کنید و فقط به هدفی که دارید فکر کنید باورش کنید به ذهن بسپرید، گذشته رو رها کنید منتظر نباشید خدا اونو بهتون بده بلند شید چیزی که می خواید رو بگیرید.

همه ما در گذشته کاری را انجام دادیم که الان از اون پشیمانیم اما خدا به گذشته کاری نداره  بلکه در جست و جویی اینده شماست ”

یاد گرفتم که به ارزو های خود فکر کنم، باور و امید داشته باشم زیرا هروقت که آرزو های خود را باور کردم آن را به دست اوردم.

اگر هرگز ناامید نشدید در واقع هیچ وقت امید نداشته اید، اگر شکست نخورید تلاش نمی کردید، هرگاه ناامید شدید اما باز امید داشتید هرگاه شکست خوردید و بلند شدید هرگاه منتظر نماندید که خدا خواسته اتان را اجابت کند و در عوض تلاش کردید که خواسته اتان را از خدا بگیرید  بدانید که موفق می شوید.

” فاطمه سلیمانی ”

این مطلب در هفته نامه دیباگران شماره صد و بیست و سوم چاپ شده است.