دوشنبه, ۱۷ بهمن ۱۴۰۱ / ۲۰:۵۵:۴۶
بازی های محلی و سنتی نجف آباد ۱. بازی پل و چفته: این بازی تقریباً در تمام مناطق ایران رواج دارد و گاه قواعدش بسته به مناطق مختلف، متفاوت می‌شد. این بازی را گاه به نام “الک دولک” هم می گویند. این بازی در نجف آباد “پل چفتک” خوانده می شود.هدف بازی: هماهنگی دست و […]
۱. بازی پل و چفته: این بازی تقریباً در تمام مناطق ایران رواج دارد و گاه قواعدش بسته به مناطق مختلف، متفاوت می‌شد. این بازی را گاه به نام “الک دولک” هم می گویند. این بازی در نجف آباد “پل چفتک” خوانده می شود.
هدف بازی: هماهنگی دست و چشم، هدف‌گیری، قدرت دست و سرعت عمل بسیار سودمند است و در عین حال از جنبه رقابتی بسیار بالایی برخوردار است.
تعداد شرکت کنندگان: دوگروه هفت نفری می باشد. یک گروه مسئول ضربه زدن به پل و پرتاب آن به سمت گروه دیگر می باشد. گروه دیگر باید سعی کند پل را روی هوا گرفته یا اینکه از طریق پرتاب آن به سمت چوب برنده بازی شوند و این روال ادامه دارد تا جای دو گروه عوض شود.
ابزار بازی: دو عدد چوب صاف کوچک و بزرگ یکی به اندازه ی حدودا ۵۰ تا ۷۰ سانتی متر و دیگری حدودا ۳۰ سانتی متر.
۲. بازی یه قل دو قل: بازی یک قل دو قل یا همان یک گل دو گل که با هر دو نام شناخته شده است، از آن دسته بازی های محلی معروف و جذابی است که بیشتر خانواده ها با آن آشنا هستند و برایشان بسیار با اهمیت است.
مهمتر از همه این بازی در شهرهای مختلف به شکل متفاوتی اجرا می شود البته چنانچه خلاق باشید می توانید خودتان مراحل جدیدی نیز به آن بیفزایید و بازی را از آنچه که هست دشوارتر کنید.
حتی دیده شده است که در بعضی از استان ها تا مرحله ۲۰ این بازی را پیش می برند.
هدف بازی: کار کردن با انگشتان دست و دست ورزی و در نتیجه افزایش هوش حرکتی و جنبشی می باشد. هماهنگی عصب و عضله، افزایش دقت و تمرکز و چابکی فرد نیز از دیگر اهداف این بازی است.
تعداد شرکت کننده: برای انجام این بازی حداقل به دو نفر نیاز است ولی برای حداکثر نفرات سقفی تعیین نمی شود.
ابزار بازی: پنج سنگ گرد به اندازه حدودا یک فندق نیاز است.
۳. دانه کبیر: در این بازی افراد در یک حلقه کنار هم می نشینند. ابتدا هر فرد اسم شخص یا چیزی را می گوید و از آن اسم به تعداد شرکت کننده ها روی کاغذهای کوچک می نویسند و به این ترتیب تمام شرکت کننده ها یک اسم را می گویند که از هر اسم به تعداد شرکت کننده ها روی کاغذ های کوچک نوشته شده است.
چند عدد شی که به تعداد یکی کمتر از شرکت کنندگان در وسط گردی شرکت کنندگان می گذارند. بعد کاغذ ها را تا می زنند تا نوشته ها مشخص نشود و به طور تصادف به هر نفر به اندازه ی شرکت کننده ها از آن برگه ها بر می دارد. و مخفیانه نگاه می کند. زمانی که همه ی برگه های یک شخص هم نام شدند باید او اعلام کند “دانه ی کبیر” و به این ترتیب یک نفر نمی تواند از اشیای وسط بردارد و بازنده می شود.
اهداف بازی: افزایش دقت و تمرکز و چابکی افراد
تعداد شرکت کننده ها: حداقل چهار نفر
ابزار بازی: این بازی فقط نیاز به کاغذ و خودکار برای نوشتن اولیه دارد. چند عدد از یک شی کوچک مثل خودکار یا قاشق به تعداد یکی کمتر از شرکت کننده ها
۴. نون بیار کباب ببر: در وجه تسمیه این بازی، نان اصطلاحا پشت دستی است که هنوز کتک نخورده است و کباب پشت دستی است که در اثر ضربه خوردن، سرخ شده است!
اهداف بازی : افزایش سرعت و چابکی فرد
تعداد شرکت کننده ها: دو نفر
ابزار بازی: ندارد
۵.سنگ بر یک: برای تعیین ترتیب بازی ابتدا هر نفر همه ی سنگ ها را در کف دست خود قرار داده و به هوا پرتاب می کنند و پشت دست خود را زیر آن ها می گیرد و سپس باز هم به هوا پرتاب کرده و همه ی آنها را در هوا می گیرد. بسته به مهارت افراد، ترتیب بازی از تعداد سنگی که هرکس توانسته در پشت دست خود نگه داشته، مشخص می شود. در ادامه به ترتیب شروع بازی هر فرد باید همان کار قبلی را انجام دهد و سپس در حالی که سنگ‌ها را در دست دارد سنگ های روی زمین را جمع کند
به این ترتیب که یک سنگ را به هوا پرتاب می کند و تعداد دلخواهی سنگ را در حالی که سنگ دیگر در هواست از روی زمین جمع می کند و قبل از این که سنگ روی زمین بیفتد آن را می گیرد. اگر بازیکن نتواند این کار را انجام دهد به اصطلاح «می سوزد» و نوبت بازی به نفر بعدی می رسد. تعداد سنگ هایی را که بازیکن با موفقیت جمع کرده است پیش خود نگه می دارد. بازی همینطور ادامه پیدا می کند تا وقتی که همه ی سنگ ها تمام شوند.
اهداف بازی: افزایش مهارت دست ورزی و هماهنگی عصب و عضله و دقت و تمرکز
تعداد شرکت کننده: حداقل دونفر
ابزار بازی: تعداد مساوی سنگ هم اندازه و کوچک برای هر نفر از شرکت کننده ها
۶. بازی اردک شوردک:این بازی شبیه الاکلنگ مروزی است که در قدیمبه صورت سنتی ساخته می شد.
اهداف بازی: سرگرمی و ورزش
تعداد شرکت کننده ها: حداقل دو نفر
ابزار بازی: یک عدد تخته پهن و یک تکه سنگ
۷. بازی زله بند: در این بازی شرکت کنندگان به دو گروه مساوی تقسیم می شوند. ازگروه شروع کننده ی بازی یک نفر با سرعت به سمت نفرات رقیب می دود و دست خود را به یکی از آنها می زند و باید به سرعت به محل خود برگردد. چنانچه در این حین نفری که دست بازیکن به او خورده، بتواند اورا بگیرد بازنده است در غیر اینصورت شخصی که دست به او خورده شده از بازی بیرون می رود و این روند تا حذف تمامی افراد تیم ادامه پیدا می کند.
اهداف بازی: افزایش سرعت و چابکی و ایجاد تحرک و ورزش
تعداد شرکت کنندگان:حداقل ۴ نفر
ابزار بازی: ندارد
۸. بازی کُت کُتی: یک نفر به صورت شانسی انتخاب می شد تا به حالت رکوع مانند کتی را روی خود بیندازد. یک نفر هم به عنوان داور انتخاب می شد که به اصطلاح عامیانه به او “قاقی” می گفتند. بعد از خط شروع نفرات یکی یکی از روی اومی پریدند و در آخر نوبت قاقی بود. بعد از پریدن قاقی جای کت بسته به مکانی که قاقی فرود آمده بود تغییر می کرد.
و بعد از این مرحله قاقی قواعدی برای پریدن و بازی تعیین می کرد که در صورتی که قواعد تعیین شده انجام نشدنی بود شرکت کننده ها به او می گفتند” آشش را بخور” یعنی اول خودت انجام بده. اگر قاقی می توانست انجام دهد بقیه هم باید انجام می دادند در غیر این صورت بازنده بودند و باید زیر کت می رفت. اگر قاقی نیز نمی توانست انجام دهد به عنوان بازنده باید زیر کت می رفت.
اهداف بازی: ورزش و تحرک به همراه حرکات جهش و پرش
تعداد شرکت کنندگان: فرقی نمی کند ولی حداقل ۴ نفر
ابزار بازی: یک عدد کت
مریم بدیهی
