چهارشنبه, ۵ مهر ۱۴۰۲ / ۱۲:۰۷:۰۳
حاج آقا مجتبی آیت : در سال ۱۲۹۴ سید مجتبی آیت در خانواده ایی عالم پرور و اهل مطالعه به دنیا آمد. پدرش کشاورز بود و به صداقت و نیک نامی شناخته می شد. مرحوم آیت الله حاج سید علی آیت نجف آبادی از علمای بزرگ اصفهان و از شاگردان استاد مجتهد شهیر اصفهان، میرزا […]
حاج آقا مجتبی آیت : در سال ۱۲۹۴ سید مجتبی آیت در خانواده ایی عالم پرور و اهل مطالعه به دنیا آمد. پدرش کشاورز بود و به صداقت و نیک نامی شناخته می شد.
مرحوم آیت الله حاج سید علی آیت نجف آبادی از علمای بزرگ اصفهان و از شاگردان استاد مجتهد شهیر اصفهان، میرزا آخوند خراسانی و خانم امین بانوی مجتهده ایران، عموی وی بود.
حاج آقا مجتبی آیت در مدرسه دولتی دهقان تحصیلات ابتدایی خود را گذراند. و برای ادامه تحصیل به دبیرستان ستاره صبح اصفهان رفت. البته در نیمه راه دبیرستان را رها کرده و به شغل خیاطی مشغول شد. و در مدت زمان اندکی از کارگاه خیاطی بیرون آمده و برای ادامه تحصیل وارد خوزه علیمه شد.
حاج آقا مجتبی آیت نزد حاج شیخ احمد حججی،حاج علی منتظری،حاج شیخ ابراهیم ریاضی، حاج غلامحسین مویدی و حاج سید حسن مدرس دروس ابتدایی را گذراند. و سپس به حوزه علیمه اصفهان رفت.
در اصفهان نزد علمای بزرگی مانند آقا سیدآقاجان نحوی، آقا شیخ احمد فیاض، حاج محمدعلی حبیب آبادی،حاج شیح محمد حسن عالمی، آیت الله منتظری تحصیل کرد و به نجف آباد برگشت.
در سال ۱۳۲۲ زمانی که ۳۰ ساله بود به نجف آباد برگشت. و مجدد بعد از ترک تحصیل به کسب و کار مشغول شد. ابتدا به شغل کرباس فروشی مشغول شد. اما در آن زمان فرقه های ضاله که تعدادشان هم در نجف آباد زیاد بود در کنار مسجد بازار کتابفروشی داشتند. و به جوان ها و باسواد ها کتاب های گمراه کننده می فروختند. حتی به خانم ها به جای کتاب دعا کتاب ضاله می فروختند.
حاج آقا مجتبی آیت تصمیم می گیرد جلوی افراد منحرف بایستد و برای مردم کتاب مذهبی بیاورد. برای همین مرحوم حاج شیخ ابراهیم ریاضی ۱۰۰ تومن به وی کمک می کند. تا کتابفروشی اسلامی را برای فروش کتاب های علمی و دینی راه بیاندازد. و از شغل کرباس فروشی برای رسیدن به یک هدف علمی و دینی شغل کتاب فروشی را انتخاب می کند. و تا روز قبل از فوتش بیشتر از ۶۰ سال به مردم ، طلاب و محصلین فرهنگ اسلامی خدمت کرد.
قبل از وی شخصی به نام حاج ملا محمدباقر در نجف آباد به صورت محدود تقویم، دفتر و کتاب های کوچک می فروخت و مشتریان کمی نیز داشت.
اولین کسی که رساله های مرحوم آیت الله بروجردی و مرحوم سید ابولحسن اصفهانی را به نجف آباد آورد وی بود. زمانی از نجف اشرف سه جلداز وسیله النجات آقا سید ابولحسن اصفهانی را به قیمت ۱۰ تومان به عبارتی جلدی ۳۳ ریال برای وی آورد. ودر آن موقع قران، مفاتیح، رساله و حتی رمان های آموزنده می فروخت. با این کار کتابفروشی های منحرف در مقابل وی قیام کردند. و حا ج اقا هزینه می کرد و با آوردن کتاب های موثر در مقابل تبلیغات آن ها پیروز شد.
وی با انگیزه ترویج کتاب های مذهبی کتب فروشی را شروع کرد. اما مهمترین خدمت وی از همان زمان شروع شد و یادگار گرانبهایی از خود به جای گذاشت.
مغازه حاج آقا مجتبی در وسط بازار نجف آباد و در کنار مسجد بازار واقع شده بود. در ظاهر یک کتابفروشی ساده بود اما مرکزی برای رونق علم و پایه گذاری کتابخانه بزرگ زهرائیه برای دانشجویان و دانش پژوهان نجف آباد بود.
حاج آقا مجتبی آیت کتابفروشی را به عنوان سود آوری و درآمد نگاه نمی کرد و کتاب را در اختیار اهل علم و علاقمندان مطالعه قرار می داد. از طرفی هم زمینه ایی برای جمع آوری و نگهداری ده ها هزار جلد کتاب از سراسر کشور برای تاسیس کتابخانه فراهم شده بود که با هزینه شخصی وی خریداری می شد.
حاج آقا مجتبی روحیه بسیار خیرخواهانه داشتند و سعی بر ترویج علوم اسلامی می کردند. بنابراین نقش فعالی در تاسیس مدارس علمیه داشتند. ایشان با حمایت آیت الله منتظری توانستند فضای مناسبی برای تحصیل دختران جوان در زمینه حوزه علیمه زمانی که فقط در اختیار مردان بود، فراهم آورد. و با تاسیس حوزه علمیه فاطمیه بانوان این حصار را بشکند. البته گفتنی است بعدها مدارس دیگری نیز پایه گذاری شد از جمله زهرائیه
از همان روزهای اولی که کتابفروشی اسلامی را باز کرد. آرزوی داشتن یک کتابخانه را نیز در سر داشت، همان ابتدا که حوزه علیمه بانوان بانام فاطمیه را پایه گذاری کرد. یکی از حجره ها را به کتابخانه اختصاص دادند و برخی از کتاب ها را برای استفاده بانوان در آن قرار دادند.
حاج آقا مجتبی آیت هر کتابی می خرید ان را ذخیره می کرد به امید روزی که بتواند کتابخانه بزرگی را ایجاد کند. بعد از راه اندازی حوزه علیمه بانوان زهرائیه کتابخانه زهرائیه را نیز راه اندازی کرد.
وقتی حاج آقا مجتبی آیت زمین کتابخانه را تهیه کردند، مهندس مانی نقشه کتابخانه را دادند. و تمامی کارهای ان را به صورت رایگان انجام دادند و اسدالله معین نیز پای کار ایستادند تا کار ساختمان کتابخانه به پایان برسد.
بعد از ساخته شدن ساختمان کتابخانه، دکتر اسدالله کارشناس از تهران کتاب می خرید. وی مرتب پول می فرستاد و ایشان کتاب خریداری می کردند و برای کتابخانه می فرستادند. اسدالله معین و اسدالله محمدی نیز همکاری های زیادی در ساخت و راه اندازی کتابخانه داشتند. دکتر کارشناس کتاب های ارزشمندی را از آلمان خریداری کردند که این کتاب های ارزش زیادی داشتند. و تعدادی را به کتابخانه دانشگاه تهران و تعدادی را به کتابخانه زهرائیه دادند.
کتابخانه در زمینی به حدود ۶۳۰ مترمربع و در سه طبقه با زیر بنای ۱۲۰۰ متر مربع ساخته شده است. در سال ۱۳۶۶ به طور رسمی افتتاح شد. در ابتدا ۲۷۰۰۰ جلدکتاب غیر لاتین داشت و امروزه تبدیل به کتابخانه بسیار بزرگ با تعداد کتاب های زیادی شده است. تا جایی که کتاب های دانشگاهی بسیار زیادی را نیز دارد.
می توانید ویژه نامه پنجره سی ام را که مربوط به ایشان است مطالعه نمائید.
این مطلب در هفته نامه دیباگران شماره نود و دوم به چاپ رسیده است.
