سالمندی فعال ، کلید زندگی بهتر در دوران کهنسالی

سالمندی فعال مفهومی است که بر حفظ سلامت جسمی، روانی و اجتماعی افراد سالمند تاکید دارد. این رویکرد به جای تمرکز بر محدودیت‌های ناشی از پیری، تلاش می‌کند تا فرصتی برای بهبود کیفیت زندگی افراد در این دوره از زندگی ایجاد کند. سالمندی فعال نه تنها به معنای افزایش طول عمر، بلکه بهبود زندگی روزمره سالمندان است، به گونه‌ای که آن‌ها بتوانند زندگی پرباری داشته باشند و از دوران سالمندی لذت ببرند. به مناسبت روز جهانی سالمندی، ضرورت دارد تا به اهمیت سالمندی فعال پرداخته و برنامه‌هایی که می‌تواند به تحقق این هدف کمک کند، بررسی شوند.

سالمندی فعال به فرآیندی اطلاق می‌شود که در آن، افراد سالمند قادر به بهره‌برداری از امکانات و توانایی‌های خود برای داشتن زندگی سالم و مستقل هستند. سازمان جهانی بهداشت (WHO) مفهوم سالمندی فعال را این‌گونه تعریف کرده است: «فرایندی که در آن فرصت‌هایی برای بهبود کیفیت زندگی افراد سالمند فراهم می‌شود تا آن‌ها بتوانند به طور کامل در جامعه مشارکت داشته و زندگی مستقل‌تری داشته باشند». این مشارکت شامل فعالیت‌های جسمانی، اجتماعی و روانی است و تأکید دارد که سالمندان نه تنها نیاز به مراقبت و حمایت دارند، بلکه همچنان قادر به مشارکت در جامعه هستند.

با افزایش میانگین سنی جمعیت جهان، اهمیت سالمندی فعال بیشتر شده است. براساس آمارهای جهانی، درصد قابل توجهی از جمعیت هر کشور را سالمندان تشکیل می‌دهند. این موضوع نیازمند برنامه‌ریزی‌های دقیق برای حمایت از سالمندان و ایجاد فضایی مناسب برای سالمندی فعال است. سالمندی فعال باعث می‌شود که افراد نه تنها از نظر جسمی، بلکه از نظر روانی و اجتماعی نیز سالم بمانند و به جامعه خود کمک کنند. افراد سالمند، با حفظ استقلال و مشارکت در فعالیت‌های اجتماعی، از تنهایی و انزوا دور شده و زندگی باکیفیت‌تری را تجربه خواهند کرد.