پایگاه خبری تحلیلی دیباگران
دوشنبه, ۱۰ بهمن ۱۴۰۱ / ۱۱:۰۴:۰۷
  • هفته نامه چاپی
  • اخبار نجف آباد
  • نجف آباد شهر من
  • برگزیده ها
  • اخبار کوتاه
  • اینجا همه چی درهمه
  • هنر و هنرمند
  • تازه ترین های جهان
دوشنبه, ۱۰ بهمن ۱۴۰۱ /
2023 / 01 / 30 ( 2023 / Monday / January )
  • هفته نامه چاپی
  • اخبار نجف آباد
  • نجف آباد شهر من
  • برگزیده ها
  • اخبار کوتاه
  • اینجا همه چی درهمه
  • هنر و هنرمند
  • تازه ترین های جهان
This search form (with id 1) does not exist!
پایگاه خبری تحلیلی دیباگران
  • هفته نامه چاپی
  • اخبار نجف آباد
  • نجف آباد شهر من
  • برگزیده ها
  • اخبار کوتاه
  • اینجا همه چی درهمه
  • هنر و هنرمند
  • تازه ترین های جهان
  • پ
کد خبر: 3070
سینما و تلویزیون
تاریخ: ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۰ - ۴:۲۰
نویسنده خبر: هفته نامه دیباگران
484 بازدید
۰
0
5

سبک های سینمایی

سبک های سینمایی در ادامه سلسله مباحث و درس گفتارهای سینمایی در این جا قصد داریم به معرفی سبک های سینمایی بپردازیم. شناخت سبک های سینمایی برای هر هنرجوی فیلمسازی مهم است. و فیلم سازان با شناخت سبک های سینمایی در زمینه کاری خود موفق تر عمل می کنند. در سینما و فیلم تکنیک ها […]

سبک های سینمایی
بزرگنمایی تصویر


سبک های سینمایی

در ادامه سلسله مباحث و درس گفتارهای سینمایی در این جا قصد داریم به معرفی سبک های سینمایی بپردازیم. شناخت سبک های سینمایی برای هر هنرجوی فیلمسازی مهم است. و فیلم سازان با شناخت سبک های سینمایی در زمینه کاری خود موفق تر عمل می کنند. در سینما و فیلم تکنیک ها و ابزارهایی وجود دارند که تکرار، تلفیق و ساختار بخشیدن به آن ها باعث به وجود آمدن انواع سبک ها می شود.
این تکینک ها و  ابزارها عبارتند از :

  • الف) میزانسن
  • ب) فیلمبرداری
  • ج) تدوین
  • د) صدا

سبک های سینمایی به سه دسته کلی تقسیم می شوند. که در راستای تاریخ سینما و فیلم هایی که در طول مدت این صد و اندی سال ساخته شده شکل گرفته اند. هر فیلمی دارای سبک و فرم خاص خود می باشد که با فیلم های دیگر متفاوت است. و می توان گفت که از نظر تاریخی ما سه نوع سبک کلی داریم.

  • اولین سبک های سینمایی ، فیلم های سینمای کلاسیک است. که در آن فیلمساز تحت لوای یک سبک فیلم می سازد، مثل اکسپرسیونیسم.
  • دومین سبک های سینمایی : سبک مولف است. یعنی سبکی که در فیلم های یک کارگردان شکل می گیرد. و فیلم های او را از نظر فرم و محتوی شبیه هم می کند.
  • سومین سبک نیز سبک پست مدرن است که بهتر است به آن سبک نگوییم. زیرا تمام قوانین و تعاریف سبک کلاسیک و مدرن را به هم ریخت و با هم تلفیق کرد .

در ادامه به معرفی سبک مولف در سبک های سینمایی می پردازیم :

سبک مولف

این سبک دومین از سبک های سینمایی به شمار می رود. در فیلم های سبک مولف ، برای فهم فیلم به دنبال عناصر و موتیف های مشترک کارگردان در فیلم هایش می گردیم .
در واقع کارگردان یک فیلم می سازد و در تمام دوران فعالیتش به دوباره ساختن آن ادامه می دهد .
موضوعات، تم ها، تصاویر، گزینه های سبکی و موقعیت های روایی تکرار شونده به فیلم های یک کارگردان می تواند به فهم فیلمی که می بینیم کمک کند. از جمله کارگردان های مهم و سرشناس این سبک می توان از اینگمار برگمان، اکیرا کوروساوا، روبر برسون و ساتیا جیت رای نام برد .

سینمای پست مدرن

بر خلاف سبک کلاسیک و مدرن که مولف در اثر هنری نقشی برجسته داشت. در سبک پست مدرن مولف به معنی سنتی آن ناپدید می شود. اما این نفی حضور مولف نیست بلکه شکل حضور و برداشتی که تماشاگر از این حضور دارد تفاوت کرده است. تماشاگر در فیلم های پست مدرن به میل خود نشانه هایی را انتخاب و معنای آن را به سلیقه خود تاویل می کند. فیلمساز پست مدرن خود را خالق بلامنازع فیلم نمی داند. صحنه هایی در این فیلم وجود دارد که از دغدغه های شخصی هنرمند می آید و نه سعی در بیان مفهوم مشخصی دارد.

در سینمای پست مدرن همه چیز بستگی فیلم، تاویل ها و  لحظه کشمکش تماشاگر با فیلم و تاویل هایی دارد. که در آن لحظه در ذهن او شکل می گیرد. در جهان پست مدرن انسان سوژه ای است.که از دیدگاه علوم گوناگون مطالعه شده است.

سینمای پست مدرن

اعمال، اندیشه ها، غرایز و خواسته های او معلول علت های گوناگون هستند. که از پیش تعیین شده یا قابل تعیین اند و در نتیجه این انسان دیگر جایگاه رفیع و یگانه خود را در صحنه هستی از دست داده است. می توان گفت یک جور بی اعتقادی نسبت به انسان وجود دارد و ارزش انسان به این بستگی دارد که در چه شرایطی قرار می گیرد.

در فیلم های سینمای سبک پست مدرن خط قصه مرکزی که رویدادها حول آن شکل گرفته باشند، حذف می گردد. آشفتگی در زمان و مکان از ویژگی های این فیلم هاست.
قرار دادن فضاهای شهری در برابر فضای طبیعی، قدرت نامعمول به فضای باز دادن، گونه ای هراس از زندانی شدن را القا می کند. پارادوکس این جاست که این آشفتگی به غایت گریزناپذیر، این فقدان جهت و راه نهایی با این که باعث اضطرابی تحمل ناپذیر می شود. اما به طرز عجیبی دلگرم کننده است.
فقدان نقطه پایان همچون نوعی انکار عمل می کند که از ما در برابر مواجهه با ضایعه محدودیتمان و از این واقعیت که داستان مان باید در جایی پایان یابد، محافظت می کند. از جمله کارگردانان این سبک می توان از جیم جارموش و دیوید لینچ نام برد.

مطالب بیشتری را بخوانید

از سایت موسسه فرهنگی هنری فرهنگ سازان معاصر دیدن کنید.

برچسب های :
#مکاتب سینما
​
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط پایگاه خبری تحلیلی دیباگران در وب سایت منتشر خواهد شد
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد
  • لطفا از تایپ فینگلیش بپرهیزید. در غیر اینصورت دیدگاه شما منتشر نخواهد شد.
  • نظرات و تجربیات شما
    لغو پاسخ

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

    نظرتان را بیان کنید

    خبرهای سینما و تلویزیون
    • پربازدیدترین ها
    • آخرین خبرها
    • خبرهای مرتبط
    طراح صحنه
    کیومرث پوراحمد
    علی محمد قاسمی
    پروین دخت یزدانیان
    سینمای کلاسیک
    سبک های سینمایی
    ساره بیات
    سیروس گرجستانی
    مهدی جعفری
    شهاب حسینی
    کارگردانی سینما و تلویزیون
    هنر آموز کز هنرمندی، در گشائی کنی نه در بندی
    دکوپاژ در سینما
    دیالوگ در فیلمنامه
    سبک های سینمایی
    سینمای کلاسیک
    خوب بد جلف ۲
    فیلم خون شد
    فیلم درخت گردو
    بازیگری سینما
    جشنواره فیلم برلین
    دیالوگ در فیلمنامه
    کارگردانی سینما و تلویزیون
    طراح صحنه
    پروین دخت یزدانیان
    ماه چهره خلیلی
    مهدی جعفری
    بهمن مفید
    کیومرث پوراحمد
    بازیگری سینما
    پایگاه خبری تحلیلی دیباگران
    • خانه
    • هفته نامه چاپی
    • هفته نامه الکترونیکی
    • مصاحبه
    • نجف آباد شهر من
    • اینجا همه چی درهمه

    کلیه حقوق مادی و معنوی سایت برای ( هفته نامه دیباگران ) محفوظ می باشد. هرگونه کپی برداری از مطالب تنها با درج لینک فعال به مطلب مجاز می باشد


    طراحی و توسعه : کاشمروب . IR