سینمای کلاسیک

بزرگنمایی تصویر

در ادامه معرفی مکاتب سینمایی، در این جا قصد داریم به معرفی سینمای کلاسیک ، مهم ترین مکتب سینمایی بپردازیم.

سینمای کلاسیک دارای چند ویژگی می باشد :

• دارای رویکردی محتواگر است، جهان بینی فیلمساز و پیام فیلم، ارزش و هدف اساسی آن است .
• از نظر کاربرد تکنیک ها و تم، در آن محدودیت وجود دارد.
• وابسته به شرایط سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی زمان خود می باشد.
• قالبی است با تکنیک ها و موتیف های تکرار شونده .
• فرم فیلم های کارگردانان این سبک، به هم نزدیک و شبیه است.

طبقه بندی و تقسیمات کلی و جزئی سینمای کلاسیک

الف) سینمای پیش پرداخت شده

این فیلم ها در مرحله پیش تولید دارای پیش پرداخت هستند. هر چه فیلمساز سوژه روشن تری در ذهن داشته باشد برای پیش پرداخت آن زحمت کمتری می کشد.

سینمای کلاسیک شامل سه گروه اصلی است که انواع سبک های سینمایی را در خود جای می دهد :

• • سینمای داستانی، درام، تخیلی :
  • سینمای هالیوود به جهت داستانی بودن و سینمای هنری اروپا در این گروه قرار می گیرد.
  • سینمای تجربی، تجریدی و مطلق : ویژگی این فیلم ها انتزاعی و دور از واقعیت بودن است.
  • سینمای مستند : استفاده از سندهای موجود و واقعی ویژگی این گونه فیلم ها است.

• ویژگی و خصوصیات این نوع فیلم ها این است که در این فیلم ها کارگردان دخالت آگاهانه دارد و برداشت او در ساخت فیلم تاثیر می گذارد.

  • سینمای داستانی : دارای شروع، میانه و پایان است و چهار عنصر حادثه، زمان، مکان و علیت داستان را بوجود می آورد.
  • سینمای تخیلی : تخیل اساس این گونه فیلم ها است.
  • سینمای درام : ساختار دراماتیک به این گونه است که مشکلی در داستان ایجاد می شود
    و موانعی پیش روی قهرمان یا شخصیت اصلی داستان قرار می گیرد و او موانع را حل می کند.
• قالب های دراماتیک شامل حماسه، تراژدی، کمدی، رمانس و ملودرام است .
• قالب های سینمای تجربی، تجریدی و مطلق نیز شامل سینما شعر، سورئالیسم و آبستره است.
• قالب های سینمای مستند نیز شامل مستند توضیحی و مستند بی واسطه است.

در ادامه به تشریح سبک های کلاسیک می پردازیم :

• سبک رئالیسم

  • واقع گرایی گرایشی است که ریشه در فلسفه و هنر کلاسیک یونان دارد. در سینما ابتدا برادران لومیر با ساختن فیلم های واقع گرایی، این نوع سبک وارد سینما کردند. ولی با فیلم داستان وسترن در فیلم سرقت بزرگ قطار ۱۹۰۳، پورتر این واقعگرایی را تثبیت کرد.

• سبک ناتورالیسم

  • این سبک به طبیعت گرایی مشهور است.
    ویژگی فیلم های این سبک این است که از طریق تکنیک های سینمایی ما را به جهان بینی شهودی و ستایش طبیعت هدایت می کنند
    و قوی ترین عرصه برای سبک ناتورالیسم کشمکش انسان و طبیعت است.
    از نمونه های این سبک اقتباس هایی از رمان های پیرمرد و دریا و موبی دیگ که هر دو به فیلم تبدیل شدند
    و پیام این گونه فیلم ها این است که طبیعت پیروز نهایی است و می تواند انسان را شکست دهد.
    از دیگر فیلم های این سبک فیلم خیابان های پایین شهر اثر اسکورسیزی است
    که محیط و شرایط آن سرنوشتی جبری را برای قهرمان و کارکترهای فیلم رقم می زند.

• سبک امپرسیونیسم

  • ابتدا در سینما توسط لویی دلوک نظریه پرداز و فیلم ساز فرانسوی اصطلاحی به نام فتوژنی مطرح شد
    که به دو معنی بود و ابتدا در عکاسی اتفاق افتاد
    و به معنی خوش عکس بودن است.
    در سینمای هالیوود این اصطلاح تا دهه ۵۰ ملاک و معیار اصلی انتخاب بازیگران بود.
    ویژگی اصلی سبک امپرسیونیسم در سینما این است که بر یک ریتم دیداری استوار است،
    نه بر داستان و هم چنین عواطف را سرچشمه سینما می دانند.

• سبک اکسپرسیونیسم

  • میل اصلی در این گونه فیلم ها تخلیه اطلاعات و استرس ها است و فیلمسازان در پی اثبات واقعیت یا ذهن نیستند.
    فیلم دانشجوی پراگ در سال ۱۹۱۳ میلادی اثر اشتلان ریه را می توان اولین فیلمی دانست
    که جوانه های اکسپرسیونیسم در آن شکل گرفت و داستان فیلم نیز در مورد دانشجویی است
    که توسط شعبده بازی مرتکب قتل می شود
    و عاقبت خودکشی می کند.
    نیروی ماورائی و نامرئی که دانشجو را وادار به جنایت می کند
    و یا همان همزاد شیطانی که در فاوست اثر گوته وجود داشت
    از عناصر اصلی این سبک به شمار می روند.
    این سبک توسط کارگردانانی همچون مورنائو، لانگ و اشترنبرگ به سینمای هالیوود راه پیدا کرد
    و در آن جا ژانرهای سرگرم کننده ای نظیر وحشت، گانگستری و جنایی را بوجود آورد و از فیلم سازان سرشناسی که تحت تاثیر این سبک بودند،
    می توان به هیچکاک، اورسن ولز و دی پالما اشاره نمود.

• سبک نئورئالیسم

  • این سبک مستقیما تحت تاثیر جنگ جهانی دوم و در ایتالیای بعد از جنگ بوجود آمد
    و در پایان جنگ سینمای نئورئالیستی شکل گرفت.
    برخی این سبک را برآیند منطقی خودداری از پذیرش اصول عقاید فرهنگی فاشیسم موسولینی می دانند.
    هدف اولیه نئورئالیست ها ریشه کنی، کوچک و خوار شمردن دنیا و واقعیت است .
    این هنر در جستجوی حقیقت از طریق بازسازی نبود،
    بلکه خواستار آن بود که رویدادهای واقعی را بیان کنند.

• سبک نئورئالیسم

  • این سبک، سبکی است که با مضمون بن بست روشنفکران، سینمای مدرن را آفرید. و کارگردان مطرحی چون اینگمار برگمان در قله آن قرار گرفت و سپس راه را برای سینمای پست مدرن هموار نمود.
    شرایط پس از جنگ بن بست فکری و عاطفی جدیدی برای انسان ها بوجود آورد. سپس فلینی با نگاه طنزآلود، این بن بست و تلخی ناشی از آن را در آغوش گرفت.
    و از آن کمدی آفرید و آنتونیونی این یاس و کسالت را با نگاهی فلسفی به تلخی فریاد زد و از آن تراژدی آفرید .

ب ) سینمای بدون پیش پرداخت واقعیت

طبق نظریه ورتوف فیلمساز و نظریه پرداز روس، همه پهنه هستی می تواند متریال و موضوع سینمای کلاسیک باشد. پس سینما حقیقت نیازی به کارگردان ندارد و یک فیلمبردار کافی است و ورتوف این نظریه را در فیلم ((مردی با دوربین فیلمبرداری)) در سال ۱۹۲۹ به تصویر می کشد. و سینمای حقیقت یا سینمای ناب به سه نوع دسته سینمایی (( سینمای وریته، سینمای سینه ستتیک و سینمای آموزشی-گزارشی)) تقسیم می شود.

مطالب بیشتری را بخوانید

از سایت موسسه فرهنگی هنری فرهنگ سازان معاصر دیدن کنید.