دوشنبه, ۱۵ خرداد ۱۴۰۲ / ۲۱:۰۳:۵۶
میرسیدعلی آیت در سال ۱۳۲۶ در نجف آباد متولد شد. پدرش سید حسن، فرزند محمود و روحانی بود. و نسب وی به حکیم میرزا محمد مومن ( فرزند سلیمان بن محمد رفیع بن عبدالمطلب، فقیه، رجال شناس، ادیب و پژوهشگر شیعی ایرانی) می رسد. وی در ۵ آذر روز جمعه مصادف با ۱۳ صفر سال […]
میرسیدعلی آیت در سال ۱۳۲۶ در نجف آباد متولد شد. پدرش سید حسن، فرزند محمود و روحانی بود. و نسب وی به حکیم میرزا محمد مومن ( فرزند سلیمان بن محمد رفیع بن عبدالمطلب، فقیه، رجال شناس، ادیب و پژوهشگر شیعی ایرانی) می رسد.
وی در ۵ آذر روز جمعه مصادف با ۱۳ صفر سال ۱۳۶۲ در سن ۷۵ سالگی فوت کرد، و در تخت فولاد به خاک سپرده شد.
وی عالمی مجاهد و از جمله بزرگترین و مشهورترین اساتید و عالمان حوزه علمیه اصفهان در زمان رضا خان بود. وی به امر معروف و نهی از منکر در مبارزه با حاکمان مستبد اهمیت زیادی می داد و بر روی سیاست چشم خود را نمی بست.
وی بعد از پشت گذراندن دوران کودکی و خواندن مقدمات، و فراگیری مقدمات علوم نزد پدرش برای ادامه تحصیل به اصفهان رفت. در سن بیست سالگی در اثر حادثه ایی به علم و دانش علاقمند شد و وارد حوزه علمیه اصفهان شد و موفق شد در مدت زمان کوتاهی مراحل رشد در فقه،عرفان، اخلاق، فلسفه و اصول را طی کند و مقام استادی و تبحر برسد.
بعد از اصفهان به نجف مهاجرت کرد و نزد اساتید بزرگی به تحصیل پرداخت. در سال ۱۳۲۹ در جریان مشروطیت و بعد از فوت محمدکاظم خراسانی به اصفهان بازگشت.
مرتضی موحد ابطحی اصفهانی فرزند سید علی
وی بعد از بازگشت از اصفهان بسیار مورد استقبال و تکریم مردم اصفهان مخصوصا حوزه قرار گرفت. وی در مدرسه صدر بازار و جده بزرگ علوم اسلامی به ویژه حکمت ،کلام ، فقه، اصول و تفسیر را تدریس می کرد و بسیاری از شاگردان وی از برزگان هستند و به مرتبه اجتهاد رسیدند.
وی از بزرگان، مدرسان و عالمان بزرگ اصفهان بود و زمانی مجمع علمی اصفهان را اداره می کردند.
یکی از ویژگی های بارز وی تلاش برای ارشاد و هدایت مردم بود. وی سال ها در اصفهان منبر می رفت و به هدایت مردم می پرداخت و ابایی از نشست و برخاست با مردن نداشت.
میرسیدعلی آیت همچنین علاقه خاصی به اهل بیت داشت و بیشتر منبرهای وی در مورد ائمه اطهار علیهم السلام برگزار می شد.
وی در نهایت زهد و استغا زندگی می کرد و بسیار ساده زیست بود. منزل وی یکی از حجره های مدرسه صدر بود و اعتنایی به قیود دنیوی نداشت.
وی همچنین بسیار شجاع و صریح بود، وقتی بر منبر می رفت و حرف هایی بر خلاف حکومت را به صراحت بیان می کرد.
وی بعد از حوادث مشروطیت از عراق به ایران آمد و در زمان جنگ جهانی اول و استبداد صغیر، رنج های بسیاری دید و ناچار در مناطق بختیاری و اطراف آن زندگی می کرد و سپس در اصفهان ساکن شد.
در زمان تسلط روس ها بر اصفهان دستگیر شد. و به زندان افتاد، برای رهایی از زندان نذر کرد که تا آخر حیات خود بر عهد خود وفادار ماند.
بعد از اتمام جنگ جهانی اول و روی کارآمدن رضا خان و سخت گیری های حکومت برای شعائر دینی و مذهبی، ایشان در مبازرات نقش مهمی داشت و برای همین به قم مهاجرت کرد.
میرسیدعلی آیت تالیفات زیادی ندارد و کمتر به فکر تالیف بود. و بیشتر به مطالعه می پرداخت و پیوسته مطالعه می کرد. و تحصیل علم و معرفت را بر هر چیزی و حتی عبادت ترجیح می داد.
این مطلب در هفته نامه دیباگران شماره نود و سوم به چاپ رسیده است.
