خطر رفتارخودآسیب رسان در فرد افسرده

بزرگنمایی تصویر

خطر رفتارخودآسیب رسان در فرد افسرده

بیشتر افراد افسرده اقدام به خودکشی(رفتار خود آسیب رسان) نمی کنند بلکه بیشتر افرادی که خودکشی می کنند افسرده هستند. خودکشی یکی از مهم ترین خطرات ناشی از افسردگی درمان نشده است. معمولا خودکشی یک فکر یا اقدام ناگهانی نیست، بلکه در گذر زمان ایجاد می شود.

در ابتدا ممکن است تنها افکار مربوط به مرگ یا آرزوی مردن به صورت زودگذر به ذهن خطور کند. این افکار به شکل تخیل در مورد نحوه ی کشتن خود پیشرفت کرده و در مراحل بعدی فرد، نقشه های عملی برای آسیب رساندن به خود را طراحی می کند. سیر این پیشرفت می تواند طی چند هفته تا چند ماه یا حتی چند دقیقه به طول انجامد. افرادی که کنترل تکانه ضعیفی دارند در دوره ی زمانی کوتاهتری اقدام به خودکشی می کنند.

بنابراین افرادی که قصد خودکشی دارند یا قصد خودکشی داشته اند به ارزیابی روان پزشکی فوری نیاز دارند. با این حال گاهی اعضاء خانواده متوجه قصد خودکشی فرد می شوند ولی چون فرد آنها را مطمئن می کند که اشتباه کرده اند و حال او خوب است برای بردن به بخش اورژانس اقدامی صورت نمی گیرد لذا برای اتخاذ تصمیم مناسب بهتر است فرد را مورد ارزیابی تخصصی قرار داد. خودکشی از جدی ترین خطرات افسردگی است.

متخصصان بالینی خطر خودکشی را بر اساس عواملی چون وضعیت روانی فعلی بیمار، پیشینه ی شخصی، پیشینه ی خانوادگی، مصرف مواد و غیره ارزیابی می کنند. چنان که گفته شد تفکر خودکشی پیوستاری است از افکار مرضی مربوط به مرگ، از آرزوی مردن گرفته تا نقشه و اقدام به خودکشی.

متخصصان بالینی درباره ی افکار خودکشی سوالات مستقیمی از فرد می پرسند. این سوالات فرد را تحریک نمی کند بلکه او را تشویق می کند تا در مورد افکار خودکشی بی پرده صحبت کند. بیشتر بیماران، احتیاج به کمک دارند و نیاز به کسی دارند که احساسات آنها را درک کند؛ بنابراین اگر تصور می کنید یکی از اعضای خانواده قصد خودکشی دارد بهتر است بی پرده با او در این مورد صحبت کنید.

این عمل باعث تحریک افکار خودکشی در فرد نمی شود بلکه فرصتی برای کمک به بیمار، جهت درمان شدن فراهم می کند.
الهام شکرانه

متن خبر را در هفته نامه دیباگران به صورت چاپ شده مشاهده کنید.

از سایت موسسه فرهنگی هنری فرهنگ سازان معاصر دیدن کنید.

از سایت پایگاه خبری تحلیلی دیباگران دیدن فرمایید.